در این روزهای سخت وتشنگی وناامیدی؛ در دشت سیستان یک اتفاق بزرگ فرهنگی باعث شد موجی از امید شکل بگیرد. دکتر افراسیاب ریاست دانشگاه زابل با همکاران سخت کوش ونجیب خود به همراهی استاد باقری وحمایت دفتر شعر وموسیقی صداوسیما باعث شدند هم شاعران نامدار کشور وکشورهای همسایه وهم رسانه ها وصداوسیما پای کار بیایند وعلاوه بر فرهنگ وتمدن کهن ؛ دردهای سیستان را نیز بیان کنند

همزمان با هفته جوان جشنواره جوان برتر ایران زمین در استان گلستان با حضور معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان برگزار شد و در بخش استانی از منتخبین گلستانی تجلیل شد.

استاندار گلستان در اولین کنگره بانوان تأثیرگذار استان گفت: بانوان تأثیرگذار، رهبران اجتماعی هستندو باید الگوی خود را به دیگران منتقل کنند

جلسه هم‌اندیشی باهدف تبادل‌نظر و هماهنگی در خصوص حضور استان گلستان در نمایشگاه گردشگری و صنایع وابسته تهران

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گلستان از ثبت پنج اثر منقول استان در فهرست آثار ملی خبر داد.

استاندار گلستان خواستار مشارکت بیشتر سازمان‌های مردم نهاد، خیرین، ریش سفیدان و معتمدین محلی، صنایع و بانک‌ها در امر مدرسه سازی شد ! مهندس فراهی مدیرکل نوسازی وتجهیز مدارس گلستان: مانند همیشه امید به‌ کمک خیرین مدرسه ساز است مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس گلستان گفت: تعداد خیران ثبت شده در سامانه خیران گلستان

سردار ملک شاهکوهی در دیدار با اعضای ستادیادواره شهدای سیستانی گلستان: شما قدم ها را برای شهدا بردارید خودشان موانع را از پیش پایتان برمیدارند.* ⭕ به گزارش پایگاه خبری نگارستان اقوام:اعضای ستاد یادواره شهدای سیستانی استان گلستان با سردار ملک شاهکوهی فرمانده سپاه نینوای استان گلستان دیدار کردند. سردار ملک شاهکوهی در این دیدار

شهیدان گرانقدر اکبر و مصطفی کوهکن فرزند غلامرضا، دو برادری بودند که در روز تاسوعای حسینی سال 1389  بر اثر حمله تروریستی در شهرستان چابهار به درجه رفیع شهادت نائل گردیدند.

رسم “ارک وبرک ” ؛نماد بخشندگی وجایگاه همسایه دربین سیستانی های گلستان ومازندران     برای بررسی رسوم هر جامعه به بستر فکری آن مردمان باید توجه نمود.در فرامین اخلاقی مفاهیمی چون نوعدوستی، تکریم همسایه و کمک به مستمندان از جمله مهمترین مفاهیمی هستند که در دین اسلام بارها به اجرا و ادای آنها توصیه

(وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖ وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُیُوبِهِنَّ ۖ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَهِ مِنَ